دوورِويي
١١آيةُ المُنافِقِ ثَلاثٌ ، إِذا حَدَّثَ كَذَبَ ، وَإِذا وَعَدَ أخلَفَ ، وَإِذا
اؤْتُمِنَ خَانَ
نیشانهی ( دووڕوو ) سێ شته: کاتێ قسهی کرد درۆ بکات، کاتێ بهڵێنی دا نهیباته سهر و کاتێ سپاردهی لا دانرا خیانهتی تیا بکات.
(متفق عليه)
فهرموودهی ١٢لا يَستُرُ عَبدٌ عَبْداً في الدُّنيا إلاّ سَتَرَهُ الله يَوْمَ القِيَامَة
ههرکهسێک عهیب و ناتهواوی کهسێک له دنیادا دابپۆشێت، خوا له پاشهڕۆژدا عهیب و ناتهواوی ئهو کهسه دادهپۆشێت.
(رواه مسلم)
فهرموودهی ١٣سأَلَ رَجُلٌ رَسُولَ الله (صلى الله علية وسلم): أيُّ الإسلام خَيرٌ؟ قَالَ: تُطْعِمُ الطّعامَ وتَقَرَأُ السَّلام عَلى مَن عَرَفتَ وَمَن لَم تَعرِف
پیاوێک له پێغهمبهری خوای (صلی الله علیه وسلم) پرسی: چ جۆره کردهوهیهکی موسڵمانانه چاکتره؟ فهرمووی: خۆراک ببهخشیت و سڵاو بکهیت لهوهی دهیناسیت و لهوهش که نایناسیت.
(متفق علیه)
فهرموودهی ١٤مَن كَانَ في حَاجَةِ أَخيهِ كَانَ اللهُ في حَاجَتِهِ، وَمَن فَرَّجَ عَن مُسِلمِ كُربَةً فَرَّجَ اللهُ عنه بها كُربَةَّ مِن كُرَبِ يَومِ القِيامَة
ههرکهس خهریکی کاروباری برایهکی بێت، خوا کاروباری بۆ جێبهجێ دهکات، ههرکهس ناڕهحهتییهک لهسهر موسڵمانێک لابهرێت ، خوا بهو هۆیهوه ناڕهحهتییهکی ڕۆژی دوایی بۆ لا دهبات.
(رواه أبوداود)
فهرموودهی ١٥أَلا أَنَبَّئُكُم بأكبَرَ الكَبائِر؟ قُلنا بَلى يا رسُولَ الله، قالَ: الإشراكُ بِاللهِ وَعُقُوقُ الوَالدَينِ. وَكانَ مُتّكِئاً فَجَلَسَ فَقالَ: أَلا وَقَولُ شَهادةِ الزّور ....
ئایا لهگهورهترینی گوناهه گهورهکان ئاگادارتان بکهمهوه ؟ وتمان بهڵێ ئهی پێغهمبهری خوا. فهرمووی: هاوهڵ بڕیاردان بۆ خوا و سهرپێچیکردنی دایک و باوک. لهو کاتهدا شانی دادابوو پاشان دانیشت و فهرمووی: ئاگاداربن گهواهیدان و شایهتیی درۆش.
(متفق علیه)
فهرموودهی ١٦عَن اِبنِ عُمَرَ قَال: أخَذَ رَسُولُ اللهِ بِمَنكِبي فَقالَ: كُن في الدُّنيا كأنَّكَ غريبٌ أَو عابِرُ سَبيلٍ
له دنیادا وهکوو غهریبێک یا ڕێبوارێک بژی.
(رواه البخاری)
فهرموودهی ١٧عَجَبا لأمرِ المُؤمِنِ لا يَقضِي الله لَهُ قَضاءً إلا كانَ خَيراً لَهُ، إنَّ أَصابَتهُ ضَرَّاءَ صَبَرَ فَكانَ خَيراً لَهُ وَإِن أَصابَتهُ سَرَّاءَ شَكرَ فَكانَ خيراً لَهُ
حاڵی بڕوادار زۆر جێی سهرسوڕمانه، خوا ههرچی بۆ بڕیار دهدا به خێری تهواو دهبێت. ئهگهر ئازار و ناڕهحهتی پێ گهییشت خۆی ڕادهگرێ و سهبر دهکا و سهرهنجام دهبێ به خێر بۆی و ئهگهر خۆشی و شادییهکیشی پێ گهییشت سوپاسی خوا دهکا و سهرئهنجام ئهوهش دهبێ بهخێر بۆی.
(متفق علیه)
فهرموودهی ١٨لا تَحقِرَنَّ مِنَ المَعروفِ شَيئاً وَلَو أن تَلقى أَخاكَ بِوجَهٍ طَليق
له کاری چاک و پهسهند هیچ شتێک بێنرخ سهیر مهکه، ئهگهر ئهوهش بێت که به ڕوویهکی خۆش و کراوهوه ڕووبهڕووی براکهت ببی.
(رواه مسلم)
فهرموودهی ١٩ أُنظُروا إلى مَن هُوَ أسفَلَ مِنكُم، وَلا تنظُروا إلى مَن هُوَ فَوقَكُم فَهُوَ أَجدرُ أَن لا تَزدَروا نِعمَة للهِ عَلَيْكُم
سهیری لهخۆتان بهرهو خوارتر بکهن و مهڕوانن بۆ بهرهو ژوورتر له خۆتان، ئهمه شیاوتره بۆ ئهوهی که به بێڕێزی سهیری ئهو نیعمهتانه نهکهن که خودا پێی بهخشیون.
(رواه مسلم)
فهرموودهی ٢٠مَن رَدَّ عَن عِرضِ أَخيه رَدّ الله عَن وَجْهِهِ النارَ يَومَ القِيامةِ
ههرکهس له نامووسی برایهکی پشتگیری بکات، خوا له پاشهڕۆژدا ئاگر له ڕووی دوور دهخاتهوه.
(رواه الترمذي و قال حديث حسن)
١١آيةُ المُنافِقِ ثَلاثٌ ، إِذا حَدَّثَ كَذَبَ ، وَإِذا وَعَدَ أخلَفَ ، وَإِذا
اؤْتُمِنَ خَانَ
نیشانهی ( دووڕوو ) سێ شته: کاتێ قسهی کرد درۆ بکات، کاتێ بهڵێنی دا نهیباته سهر و کاتێ سپاردهی لا دانرا خیانهتی تیا بکات.
(متفق عليه)
فهرموودهی ١٢لا يَستُرُ عَبدٌ عَبْداً في الدُّنيا إلاّ سَتَرَهُ الله يَوْمَ القِيَامَة
ههرکهسێک عهیب و ناتهواوی کهسێک له دنیادا دابپۆشێت، خوا له پاشهڕۆژدا عهیب و ناتهواوی ئهو کهسه دادهپۆشێت.
(رواه مسلم)
فهرموودهی ١٣سأَلَ رَجُلٌ رَسُولَ الله (صلى الله علية وسلم): أيُّ الإسلام خَيرٌ؟ قَالَ: تُطْعِمُ الطّعامَ وتَقَرَأُ السَّلام عَلى مَن عَرَفتَ وَمَن لَم تَعرِف
پیاوێک له پێغهمبهری خوای (صلی الله علیه وسلم) پرسی: چ جۆره کردهوهیهکی موسڵمانانه چاکتره؟ فهرمووی: خۆراک ببهخشیت و سڵاو بکهیت لهوهی دهیناسیت و لهوهش که نایناسیت.
(متفق علیه)
فهرموودهی ١٤مَن كَانَ في حَاجَةِ أَخيهِ كَانَ اللهُ في حَاجَتِهِ، وَمَن فَرَّجَ عَن مُسِلمِ كُربَةً فَرَّجَ اللهُ عنه بها كُربَةَّ مِن كُرَبِ يَومِ القِيامَة
ههرکهس خهریکی کاروباری برایهکی بێت، خوا کاروباری بۆ جێبهجێ دهکات، ههرکهس ناڕهحهتییهک لهسهر موسڵمانێک لابهرێت ، خوا بهو هۆیهوه ناڕهحهتییهکی ڕۆژی دوایی بۆ لا دهبات.
(رواه أبوداود)
فهرموودهی ١٥أَلا أَنَبَّئُكُم بأكبَرَ الكَبائِر؟ قُلنا بَلى يا رسُولَ الله، قالَ: الإشراكُ بِاللهِ وَعُقُوقُ الوَالدَينِ. وَكانَ مُتّكِئاً فَجَلَسَ فَقالَ: أَلا وَقَولُ شَهادةِ الزّور ....
ئایا لهگهورهترینی گوناهه گهورهکان ئاگادارتان بکهمهوه ؟ وتمان بهڵێ ئهی پێغهمبهری خوا. فهرمووی: هاوهڵ بڕیاردان بۆ خوا و سهرپێچیکردنی دایک و باوک. لهو کاتهدا شانی دادابوو پاشان دانیشت و فهرمووی: ئاگاداربن گهواهیدان و شایهتیی درۆش.
(متفق علیه)
فهرموودهی ١٦عَن اِبنِ عُمَرَ قَال: أخَذَ رَسُولُ اللهِ بِمَنكِبي فَقالَ: كُن في الدُّنيا كأنَّكَ غريبٌ أَو عابِرُ سَبيلٍ
له دنیادا وهکوو غهریبێک یا ڕێبوارێک بژی.
(رواه البخاری)
فهرموودهی ١٧عَجَبا لأمرِ المُؤمِنِ لا يَقضِي الله لَهُ قَضاءً إلا كانَ خَيراً لَهُ، إنَّ أَصابَتهُ ضَرَّاءَ صَبَرَ فَكانَ خَيراً لَهُ وَإِن أَصابَتهُ سَرَّاءَ شَكرَ فَكانَ خيراً لَهُ
حاڵی بڕوادار زۆر جێی سهرسوڕمانه، خوا ههرچی بۆ بڕیار دهدا به خێری تهواو دهبێت. ئهگهر ئازار و ناڕهحهتی پێ گهییشت خۆی ڕادهگرێ و سهبر دهکا و سهرهنجام دهبێ به خێر بۆی و ئهگهر خۆشی و شادییهکیشی پێ گهییشت سوپاسی خوا دهکا و سهرئهنجام ئهوهش دهبێ بهخێر بۆی.
(متفق علیه)
فهرموودهی ١٨لا تَحقِرَنَّ مِنَ المَعروفِ شَيئاً وَلَو أن تَلقى أَخاكَ بِوجَهٍ طَليق
له کاری چاک و پهسهند هیچ شتێک بێنرخ سهیر مهکه، ئهگهر ئهوهش بێت که به ڕوویهکی خۆش و کراوهوه ڕووبهڕووی براکهت ببی.
(رواه مسلم)
فهرموودهی ١٩ أُنظُروا إلى مَن هُوَ أسفَلَ مِنكُم، وَلا تنظُروا إلى مَن هُوَ فَوقَكُم فَهُوَ أَجدرُ أَن لا تَزدَروا نِعمَة للهِ عَلَيْكُم
سهیری لهخۆتان بهرهو خوارتر بکهن و مهڕوانن بۆ بهرهو ژوورتر له خۆتان، ئهمه شیاوتره بۆ ئهوهی که به بێڕێزی سهیری ئهو نیعمهتانه نهکهن که خودا پێی بهخشیون.
(رواه مسلم)
فهرموودهی ٢٠مَن رَدَّ عَن عِرضِ أَخيه رَدّ الله عَن وَجْهِهِ النارَ يَومَ القِيامةِ
ههرکهس له نامووسی برایهکی پشتگیری بکات، خوا له پاشهڕۆژدا ئاگر له ڕووی دوور دهخاتهوه.
(رواه الترمذي و قال حديث حسن)